Porównanie Cybex Eos Lux vs Anex M-Type 2 in 1

Ogólna konstrukcja wózka.

Oprócz tradycyjnych odmian - klasycznych modeli (z gondolą) i spacerowych (z siedziskiem) - obecnie można znaleźć również wózki uniwersalne, które są 2 w 1 i 3 w 1, wózki wielofunkcyjne oraz wózki sportowe. Oto bardziej szczegółowy opis każdej odmiany:

- Spacerowy. Wózki przeznaczone do pozycji siedzącej dziecka. Miejsce dla dziecka w takich wózkach nazywane jest „siedziskiem spacerowym”; w rzeczywistości jest to specjalnie zaprojektowane siedzenie. W niektórych modelach to siedzenie może się odchylać prawie poziomo, co daje małemu pasażerowi możliwość zdrzemnąć się. Niemniej jednak wszystkie wózki przeznaczone są dla dużo lub trochę starszych dzieci, które potrafią samodzielnie siedzieć - czyli dla dzieci w wieku minimum 6 - 8 miesięcy.
Warto również zaznaczyć, że w tej kategorii spotyka się wózki z możliwością montażu gondoli. W rzeczywistości takie modele są uniwersalne (patrz poniżej); ale jeśli gondola nie jest początkowo dołączona do zestawu, zwykle klasyfikuje się wózek jako spacerowy.

- Spacerowy (sportowy). Odmiana modeli spacerowych (patrz wyżej) przeznaczona dla rodziców ceniących aktywny tryb życia: wózek sportowy może służyć nie tylko do spokojnego chodzenia, ale takż...e podczas biegania. Takie wózki są zwykle wyposażone w trzy koła o dość dużej średnicy, a także mają szerokie podwozie (patrz niżej); wszystko to zapewnia dodatkową stabilność i możliwość jazdy po nierównym terenie, nawet na wyboistych drogach. Ponadto konstrukcja może zapewniać określone funkcje zapewniające dodatkową wygodę i bezpieczeństwo - na przykład pasek mocujący rękę rodzica na rączce wózka, czy dodatkowy hamulec, który jest uruchamiany po zwolnieniu wózka z rąk.

- Uniwersalny. Wózki standardowo wyposażone są w co najmniej dwie (lub nawet trzy) wymienne części: gondolę, w której dziecko jest w pozycji leżącej, spacerówkę do siedzenia, a czasem także fotelik samochodowy grupy 0+. Rodzic wybiera, co dokładnie zamontować na podwoziu. Główną wygodą tej opcji jest to, że jeden wózek wystarczy na cały okres życia maluszka „w wózku”: gondola służy do 6 - 8 miesięcy, potem można stopniowo przestawiać się na spacerówkę. Co prawda, wózki uniwersalne są droższe i mniej wygodne w przechowywaniu niż wózki wielofunkcyjne (patrz niżej), które mają podobne możliwości. Z drugiej strony, osobno wykonana gondola i spacerówka są wygodniejsze i bardziej niezawodne niż „gondola/spacerówka” stosowane w wózkach wielofunkcyjnych.
Należy pamiętać, że niektóre modele uniwersalne mogą być dostarczane w alternatywnych zestawach - np. „gondola + fotelik samochodowy”. Kupując taki wózek nie zaszkodzi więc doprecyzować zawartość dostawy i dołączone akcesoria.

- Wózek wielofunkcyjny. Wózki, w których siedzisko - tzw. „gondola/spacerówka 2 w 1” - można przekształcić z gondoli w spacerówkę i z powrotem. Daje to takie same możliwości, jak w modelach uniwersalnych (patrz wyżej): ten sam wózek może być używany zarówno w pierwszych miesiącach życia dziecka, kiedy potrzebna jest mu gondola, jak i w przyszłości, kiedy będzie można wozić dziecko w pozycji siedzącej. Jednak w odróżnieniu od wózka uniwersalnego, w wózku wielofunkcyjnym do takiej zmiany nie trzeba przestawiać siedziska głównego; ma to kilka zalet jednocześnie. Po pierwsze, format siedziska głównego można zmienić w dowolnym momencie - w tym dosłownie w ruchu; do tego nie jest potrzebne ani zdejmowane siedzisko, ani gondola. Po drugie, gondola/spacerówka zajmuje mniej miejsca podczas przechowywania niż dwie oddzielne jednostki.

- Klasyczny. Wózki wyposażone tylko w gondole; niektóre pozwalają także na montaż siedziska spacerowego, jak w modelach uniwersalnych, ale jeśli takiego siedziska nie ma w zestawie, to wózek uważany jest za klasyczny. Przypomnijmy, że gondole są przeznaczone głównie dla dzieci poniżej 6 - 8 miesiąca życia, które nie potrafią jeszcze normalnie siedzieć w siedzisku spacerowym; innymi słowy, ten typ wózka jest odpowiedni głównie dla najmłodszych dzieci. Dlatego wózki klasyczne nie są w naszych czasach zbyt popularne.

Możliwość regulacji kąta między siedziskiem a oparciem wózka. Pozwala to na wybranie najwygodniejszej dla dziecka pozycji i dopasowanie siedziska do różnych sytuacji: na przykład pod koniec długiego spaceru oparcie można odchylić do tyłu, aby zmęczone dziecko mogło się zdrzemnąć.

Możliwość regulacji kąta nachylenia całego głównego siedziska i oparcia w stosunku do stelaża wózka. Pozwala to dodatkowo dostosować wózek do różnych sytuacji: na przykład, na początku wycieczki siedzisko można ustawić prawie pionowo, licząc na pozycję siedzącą, a później — przechylić do tyłu, aby maluch mógł się zdrzemnąć.

Możliwość zmiany położenia podnóżka, na którym spoczywają nóżki dziecka w spacerówce.

Ta możliwość zmiany występuje w niektórych wózkach spacerowych, wielofunkcyjnych i siedziskach spacerowych wózków uniwersalnych (patrz „Konstrukcja”). Sam podnóżek to rampa przymocowana pod kątem do przedniej krawędzi siedziska. Podnóżki, w których można zmieniać kąt nachylenia, nazywano regulowanymi; w wielu modelach podnóżek ten można nawet zainstalować poziomo. Pozwala to w różnych sytuacjach na wybranie pozycji najbardziej wygodnej dla stóp dziecka.

Uchwyt do przenoszenia gondoli, jak sama nazwa wskazuje, mocuje się do gondoli i ułatwia jej przenoszenie z miejsca na miejsce - na przykład gdy trzeba zdjąć gondolę do czyszczenia, a następnie włożyć ją z powrotem. Uchwyt może mieć różne kształty - w postaci pałąka przymocowanego do boków gondoli, w postaci wycięcia w budce itp.

Dzięki swojej konstrukcji system amortyzacji wytłumia drgania i wstrząsy, które pojawiają się podczas jazdy po nierównym terenie. Najpopularniejsze w naszych czasach są modele z systemami sprężynowymi; można również znaleźć amortyzację przegubową i podwójną, a w dość dużej liczbie wózków w ogóle tej funkcji brakuje. Oto główne cechy każdej opcji:

- Sprężynowy. Systemy amortyzacji oparte na klasycznych sprężynach osadzonych na osobnych kołach. Stosowane są we wszystkich typach wózków poza klasycznymi (patrz „Konstrukcja”). Najprostsze modele wykorzystują jeden zestaw sprężyn, podczas gdy bardziej zaawansowane modele mogą zawierać dodatkowe funkcje zwiększające komfort, takie jak technologia tłumienia wstrząsów/wibracji SAS. Tak czy inaczej, tego typu system amortyzacji jest prosty, a jednocześnie praktyczny, wydajny i niezawodny.

- Przegubowy. Rodzaj amortyzacji stosowany w wózkach z gondolą - klasycznych, uniwersalnych, wielofunkcyjnych. Stelaż, na którym zamontowana jest gondola lub siedzisko spacerowe, w takich modelach jest mocowany do podstawy wózka za pomocą specjalnych zworek-wahaczy, które pełnią rolę amortyzatorów. Szlufki mogą służyć jako zworki; takie systemy można również zaliczyć do systemów na zawiasach. Tak czy inaczej, ten rodzaj amortyzacji świetnie nadaje się do gondoli. Po pierwsze, jazda wózka przebiega...możliwie płynnie i miękko, co wpływa na komfort i zdrowy sen dziecka (a rodzicowi dużo łatwiej jest prowadzić wózek, zwłaszcza na nierównych drogach). Po drugie, gondolę na takim wózku można bujać w przód i w tył, kołysząc dziecko. Z drugiej strony, takie systemy są słabo przystosowane do ram spacerówek ze skrętnymi przednimi kołami; awaria jednego amortyzatora powoduje przechylenie gondoli.

- Podwójny. Najczęściej termin ten odnosi się do opisanych powyżej systemów sprężynowych, wyposażonych w dodatkowe amortyzatory na ramie wózka. Takie systemy przyczyniają się do maksymalnego tłumienia drgań; pod względem wydajności mogą zbliżyć się do systemów przegubowych (patrz wyżej). Z drugiej strony miękkość zawieszenia może powodować niedogodności podczas pokonywania krawężników i innych nierówności: aby podnieść przednie koła wózka, trzeba mocno nacisnąć rączkę.

- Bez systemu amortyzacji. Wózki bez amortyzacji słabo sprawdzają się na nierównych terenach: w takich warunkach wózek będzie gwałtownie się trząsł, co stwarza zarówno dyskomfort dla dziecka, jak i niedogodności dla rodzica. Z drugiej strony takie modele mają przewagę nad wózkami amortyzującymi wstrząsy. Po pierwsze ze względu na brak zbędnych części są one dużo tańsze, a sama konstrukcja okazuje się maksymalnie prosta i jednocześnie niezawodna. Po drugie, bez amortyzacji łatwiej pokonywać krawężniki i inne przeszkody: aby podnieść przednie koła, wystarczy lekko naciśnąć rączkę. Po trzecie, takie wózki mniej kołyszą się na wygładzonych, pofałdowanych nierównościach drogi.

Główny materiał, z którego wykonana jest rama wózka.

- Aluminium. Materiał stosowany w zdecydowanej większości współczesnych wózków we wszystkich kategoriach cenowych. Wynika to z szeregu zalet: aluminium jest lekkie i jednocześnie wytrzymałe, nie rdzewieje i nie boi się wilgoci, służy długo, ładnie wygląda i jest stosunkowo niedrogie - nieco droższe od stali, ale znacznie tańsze niż bardziej zaawansowane materiały jak włókna węglowe (CFRP).

- Stal. Ramy stalowe nie są gorszej wytrzymałości od aluminiowych, a jednocześnie są znacznie tańsze. Z drugiej strony są dość ciężkie, przez co w wózkach znacznie rzadziej używa się stali.

- Stop magnezu. Materiał klasy premium: mocniejszy i trwalszy niż aluminium, tak samo lekki, ale znacznie droższy. Jest niezwykle rzadki, w pojedynczych modelach drogich wózków.

- CFRP. Kolejny materiał wysokiej klasy: włókno węglowe wypełnione plastikiem. Takie połączenie daje doskonałą wytrzymałość - porównywalną ze stalą - przy bardzo niskiej wadze. CFRP jest jednak bardzo drogie, a wspomniane zalety dla wózków rzadko są decydujące - w większości przypadków wystarczą prostsze materiały. Dlatego ramy z włókna węglowego również nie były rozpowszechnione.

- Tworzywo sztuczne. Samo tworzywo sztuczne jest łatwe w produkcji i kosztuje stosunkowo niewiele; ponadto ten materiał nie jest tak zimny na dłoniach w niskich temperaturach jak aluminium czy stal. Jednak ramy wykonane z tego materiału są ni...ezwykle rzadkie we współczesnych wózkach. Chodzi o to, że niedrogie rodzaje tworzyw sztucznych nie są do tego wystarczająco mocne; a gatunki wysokiej jakości odpowiednio kosztują - w cenie są zbliżone do tego samego aluminium, a nawet je przewyższają.

- Włókno szklane. Zwykle w tym przypadku ma się na myśli włókno szklane wypełnione wypełniaczem z tworzywa sztucznego. Warto dodać, że włókno szklane ma niewiele wspólnego z tradycyjnym szkłem okiennym: okazuje się być elastyczne i trwałe. A plastikowy wypełniacz z kolei zapewnia ochronę przed zadrapaniami i rozdarciami. Dzięki temu materiał jest lekki i bardzo wytrzymały. Z drugiej strony włókno szklane jest kruche (wrażliwe na uderzenia punktowe) i podatne na ścieranie. Dlatego ta opcja nie została rozpowszechniona w wózkach.

Rodzaj kół zamontowanych na wózku.

Najpopularniejsze w naszych czasach są gumowe koła, w tym pompowane. Plastikowe koła są stosowane głównie w niedrogich wózkach, aby jeszcze bardziej obniżyć koszt, podczas gdy koła żelowe, wręcz przeciwnie, są uważane za bardzo zaawansowaną opcję. Duża popularnością cieszą się też koła poliuretanowe oraz koła z gumy piankowej EVA. Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych odmian:

— Gumowe. W tym przypadku ma się na myśli koła z jednolitą gumową oponą. Takie opony są niedrogie, podczas gdy zapewniają dość płynną jazdę, nie powodują hałasu i dobrze wygładzają nierówności na drodze; to właśnie spowodowało ich popularność we współczesnych wózkach. Co prawda takie koła są nieco mniej wygodne i skuteczne na nierównych powierzchniach niż koła pompowane i żelowe (patrz poniżej) - z drugiej strony są dużo tańsze, nie wymagają specjalnej obsługi, nie boją się uszkodzeń i można je stosować na kołach o dowolnej średnicy, w tym bardzo małej.

— Pompowane. Koła z pompowanymi gumowymi oponami. Te opony są bardziej miękkie niż zwykłe opony gumowe (patrz wyżej), a same koła są zwykle dość duże. Dzięki temu takie wózki mogą z łatwością poruszać się po nierównych powierzchniach, a także pokonywać dość wysokie krawężniki i inne...przeszkody. Główną wadą pompowanych opon jest ich stosunkowo wysoki koszt. Ponadto należy je pielęgnować - okresowo pompować, aby ciśnienie nie spadło - a także chronić je przed przecięciami i przebiciami: po obniżeniu ciśnienia taka opona staje się bezużyteczna. Z kolei w przypadku wózków konserwacja pompowanych kół nie jest trudna, a same opony są dość grube, więc prawdopodobieństwo ich uszkodzenia jest niewielkie.

— Plastikowe. Koła wykonane z tworzywa sztucznego; z reguły zarówno opona, jak i felga są wykonane z tego materiału, chociaż istnieją modele z metalowymi felgami. Kluczowe zalety tej opcji to prostota i niski koszt. Z drugiej strony plastikowe koła nie są trwałe i niezawodne; a dzięki swojej twardości praktycznie nie tłumią drgań i hałasują. Dlatego plastik jest używany głównie w stosunkowo niedrogich wózkach z małymi kołami zaprojektowanymi do płaskiej powierzchni.

— Żelowe. Koła podobne konstrukcyjnie do pompowanych (patrz odpowiedni punkt), ale wypełnione nie powietrzem, ale specjalnym żelem. Główną zaletą tej opcji jest niewrażliwość na drobne przebicia i nacięcia: wychodząc, żel w oponie, po kontakcie z powietrzem, zestala się niemal natychmiast, skutecznie uszczelniając uszkodzony obszar. Ponadto koła te praktycznie nie wymagają konserwacji - nie trzeba ich pompować. Wady opon żelowych to wysoki koszt i nieco większa sztywność niż w pompowanych (chociaż pod względem miękkości jazdy takie koła wciąż są zauważalnie lepsze od gumowych, a zwłaszcza plastikowych).

— Poliuretanowe. Koła z oponami z pełnego poliuretanu charakteryzują się dobrą zwrotnością i amortyzacją, odpornością na przebicia oraz trwałością. Ponadto koła poliuretanowe nie boją się silnych zmian temperatury, a także są niedrogie. Ten rodzaj kół występuje we wszystkich popularnych odmianach wózków.

— EVA. Koła wykonane z gumy piankowej o strukturze mikroporowatej. Materiał EVA charakteryzuje się wysokim współczynnikiem sprężystości i elastyczności, doskonałą amortyzacją i odpornością na zużycie. Jednocześnie koła z gumy piankowej są lekkie i zapewniają płynną jazdę wózka. Nie można ich przebić ani przeciąć, jednakże w mroźną zimę koła EVA stają się sztywne.

Średnica przednich kół zamontowanych w wózku.

Im większe koło, tym lepiej pokonuje ono przeszkody i nierówności, tym wygodniej jest prowadzić wózek po błocie, śniegu i innych „trudnych” powierzchniach. Jednocześnie przednie koła nie są tak ważne dla łatwego przejazdu przez nierówności, jak tylne: na przykład, aby pokonać przeszkody, wózek często jest nachylany w górę, do siebie, przy czym działają tylko tylne koła. Dlatego średnica przednich kół może być zauważalnie mniejsza niż średnica tylnych. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że mały rozmiar ma też swoje zalety - koła są lżejsze.

Mówiąc o konkretnych liczbach, rozmiar do 15 cm uważa się za skromny, 16 – 20 cm – mały, 21 – 25 cm - średni, 26 – 30 cm – większy niż średni, a powyżej 30 cm – duży.